"Przygody i wędrówki Misia Uszatka"

Każdy je to, co lubi

Miś stał na progu domu. W łapkach trzymał kromkę chleba grubo posmarowaną miodem. Otoczyli go przyjaciele.

- Każdy je to, co lubi - powiedział do Misia Kogucik. - ja lubię ziarenka.

- A ja trawki i zioła - dorzucił Zajączek.

- Nie ma nic lepszego niż kasza! - oblizał się Kruczek.

I każdy zaczął jeść to, co lubi. Miś zajadał chlebek z miodem. Kogucik dziobał ziarenka. Zajączek skubał listki ziół. A Kruczek wylizywał miskę po kaszy.

- Chrum, chrum... - rozległ się naraz głos. Na podwórko wybiegło czworonożne, różowe stworzenie.

- Jestem prosiaczek Różowy Ryjek - powiedziało, patrząc na przyjaciół.

- Bardzo nam przyjemnie - powitali przyjaciele przybysza.

- Widzę - kwiknął prosiaczek - że każdy z was je to, co lubi.

- A ty, co lubisz? - zapytał Uszatek.

- Wszystko. I chlebek, i kaszkę, i listek, i ziarenko, i wiele innych rzeczy. A mam przy tym zawsze wielki apetyt.

Przyjaciele z podziwem patrzyli na Różowego Ryjka. A Uszatek pobiegł do domu. Za chwile wrócił, niosąc w łapce kartkę z takim napisem:

Zaproszenie. Prosimy prosiaczka Różowego Ryjka, żeby przyszedł do nas jutro na śniadanie. Miś Uszatek i Przyjaciele.

 

Gość

Miś Uszatek przykrył stół w altance białym obrusem. Zajączek postawił bukiet kwiatów na środku stołu. Kogucik i Kruczek ułożyli nakrycia. Wtedy właśnie skrzypnęły wrota. Na podwórko wszedł Różowy Ryjek.

- Witamy miłego gościa! Prosimy do stołu! - zawołali przyjaciele.

Prosiaczek rozsiadł się wygodnie na krześle. Zajączek wniósł półmisek sałaty. Kruczek miskę dymiącej kaszy ze skwarkami. Kogucik przyniósł w dziobie rzodkiewki, czerwone jak różyczki.

Miś powiedział:

- A oto piernik i budyń czekoladowy. Możemy teraz rozpocząć śniadanie.

Różowy Ryjek chrząknął:

- Chrum chrum... Wszystko wygląda wspaniale! - i natychmiast zabrał się do jedzenia. Zaczął cmokać, mlaskać i oblizywać się szeroko. Nie nakładał potraw na talerzyk. Jadł wprost z półmiska. Nie widelcem - ale ryjkiem i łapkami. Sałatę przegryzł piernikiem, a budyń jadł razem z rzodkiewką.

- Chrum, chrum, chrum... - chrząkał przez cały czas z wielkim zadowoleniem.

Przyjaciele oniemieli z przerażenia. Różowy Ryjek poplamił obrus i przewrócił kwiaty! A kiedy zjadł już wszystko i zobaczył, że stół jest pusty - usnął. Nawet nie otarł ryjka.

Przyjaciele patrzyli, milcząc, na zrujnowany stół i na śpiącego obżartucha. Miś zapytał szeptem:

- Czy zaprosimy jeszcze kiedyś Różowego Ryjka?